Dobór siły nacisku w prasy krawędziowej w zależności technologii gięcia. (Kalkulacja nacisku w zależności od techniki gięcia)
Link do prezentacji: Rodzaje technologii (technik gięcie) gięcia stosowanych na prasach krawędziowych.
W poniższym artykule przedstawimy tabele doboru nacisku w prasie krawędziowej w zależności od technologii zastosowanego gięcia.
1. Gięcie swobodne tzw. gięcie w powietrzu.
Pierwsza tabela służy do doboru nacisku krawędziarki gdy mamy do czynienia z tak zwanym gięciem w powietrzu (gięciem swobodnym). Arkusz jest zginany do zaprogramowanego kąta poprzez odpowiednio wyliczoną głębokość zejścia stempla w matrycę. W przypadku pras synchronicznych sterowanie CNC wylicza niezależnie pozycję zejścia Y1 oraz Y2 dla zadanego kąta, typu matrycy, rodzaju stempla, typu materiału i grubości blachy.
Dobór nacisku prasy krawędziowej przy gięciu swobodnym.
Spośród dostępnych procesów gięcia, gięcie swobodne lub tzw. gięcie w powietrzu jest najprostszą i najczęściej stosowaną obróbką na prasach krawędziowych. W trakcie procesu gięcia w powietrzu stempel dociska arkusz do matrycy. Gięta blacha styka się w trzech punktach: z krawędzią stempla oraz z dwoma punktami matrycy. Uzyskany kąt gięcia zależy od głębokości wejścia stempla w matrycę. Gięcie swobodne charakteryzuję się mniejszymi siłami koniecznymi do wygięcia detalu niż w przypadku gięcia na dobijanie, wymaga również narzędzi o mniejszej wytrzymałości niż w przypadku gięcia na dobijanie. Gięcie swobodne charakteryzuje się trudnym początkowym etapem znalezienia odpowiedniego kąta gięcia, dlatego tak istotne jest dobranie precyzyjnej prasy krawędziowej sterowanej CNC tak zwanej synchronicznej, dzięki której możemy swobodnie wprowadzać odpowiednie korekty gięcia.
2. Kolejnym rodzajem technologii gięcia na prasie krawędziowej jest gięcie na dobijanie.
Arkusz jest zginany przez ściskanie między stemplem i matrycą. Sterowanie przyjmuje spód matrycy za wymaganą pozycję osi Y. Podczas dobijania stempel całkowicie dociska blachę do spodu matrycy. W procesie tym stempel i matryca muszą mieć ten sam kąt. Metodę tą stosuje się głównie do produkcji elementów formowanych pod kątem 90°. W tym procesie arkusz jest odkształcany na stałe, a sprężystość powrotna jest zminimalizowana. Zaletą jest wysoka dokładność kąta i stała powtarzalność. Wadą powyższej technologii jest konieczność stosowania większych nacisków (2-3 krotnie większych niż w przypadku gięcia w powietrzu) oraz narzędzi o podwyższonej wytrzymałości (hartowanych na wskroś), metoda ta głównie sprowadza się do obróbki blach cienkich.
3. Następnym rodzajem obróbki blachy na prasach krawędziowych jest zawijanie lub zagniatanie blachy.
tabela sil zawijanie zagniatanie
Technologię tą stosuje się w celu uzyskania większej sztywności cienkich arkuszy blachy. Zapłaszczanie jest zwykle stosowane w celu uzyskania większej sztywności, ochrony krawędzi i wyeliminowania ostrych punktów. Jest to proces dwuetapowy: najpierw gięcie wstępne na ostro około 30 stopni, a następnie zawinięcie lub zagniecenie materiału. Ta technologia gięcia wymaga specjalnych narzędzi do zapłaszczania/zagniatania.
Prasy krawędziowe CNC BAYKAL serii APHS oraz APHE
Problem z linią gięcia na prasie krawędziowej. Ustawianie linii gięcia na prasie
Hydrauliczna Prasa Krawędziowa BAYKAL CNC
